رژیم غذایی مجاز و غیر مجاز برای شکستگی ها

• کلسیم : مهمترین ماده ای که بدن برای سرعت دادن به جوش خوردن شکستگی استخوان به آن نیاز دارد کلسیم است. کلسیم جزء مهم سازنده استخوان است و ۹۹ درصد کلسیم بدن شما در استخوان هااست. بدن یک فرد عادی در حالت معمولی به روزی یک گرم یا به عبارت دیگر هزار میلیگرم کلسیم نیاز دارد. ولی الان نیاز بدن به کلسیم بیشتر شده و به روزی ۱۵۰۰ میلیگرم کلسیم نیاز است.
• پروتئین : استخوان از یک داربست پروتئینی مانند تار عنکبوت سه بعدی تشکیل شده که بر روی آن مواد معدنی (مهمترین آنها هیدروکسی آپاتیت است) حاوی کلسیم رسوب کرده است. پس پروتئین ها یکی از مواد مهم تشکیل دهنده استخوان ها هستند و بدن برای تسریع در جوش خوردن شکستگی به پروتئین بیشتر نیاز دارد.این پروتئین ها را میتوان از منابع گیاهی مانند غلات و حبوبات تامین کرد. لبنیات و گوشت هم از منابع مهم تامین پروتئین هستند.
• در بین منابع حیوانی بهترین آنها لبنیات کم چرب و ماهی است. گوشت مرغ هم مفید است. گوشت قرمز با اینکه پروتئین بالایی دارد ولی به علت عدم تعادلی که در سوخت و ساز کلسیم و فسفر ایجاد میکند برای استخوان خوب نیست و مسلما میتواند جوش خوردن استخوان را به تاخیر بیندازد.
• لیزین: لیزین یک نوع اسید آمینه است که نقش مهمی در جذب کلسیم به استخوان دارد. اکثر موادی که پروتئین زیادی دارند لیزین زیادی هم دارند مانند شیر کم چرب، ماهی، سویا، تخم مرغ و لوبیا. سیب و اسفناج هم سرشار از لیزین هستند.
• ویتامین C: این ویتامین نقش مهمی در ساخت کلاژن دارد و کلاژن هم جزء مهمی از داربست پروتئینی استخوان است پس ویتامین سی برای بهبود شکستگی استخوان ضروری است. ویتامینCهمچنین بهبودی زخم را هم سرعت میدهد. این ویتامین در مرکبات به وفور یافت میشود.
• روی : روی ماده بسیار مهمی برای ترمیم بافتی است پس مصرف آن میتواند در ترمیم شکستگی هم موثر باشد. روی در اسفناج و کلم بروکلی به وفور یافت میشود.
• ویتامین  Aو C و روی برای پیشگیری از عفونت بعد از عمل لازم هستند.
• بُر : این ماده موجب کاهش دفع کلسیم و منیزیم از ادرار شده و موجب میشود تا کلسیم بیشتری در دسترس استخوان قرار گیرد. سیب، آووکادو و گردو بورون زیادی دارند.
• مواد مهم دیگر که در ترمیم بافت های آسیب دیده نقش مهمی دارند عبارتند از :
• منیزیم : این ماده در اسفناج، کلم بروکلی یافت میشود.
• ویتامین K : این ویتامین در استخوان سازی دخالت میکند و در جوش خوردن شکستگی نقش مهمی دارد.ویتامین کا در کلم و کاهو و اسفناج یافت میشود.
• سیلیکا : این ماده در پوست گوجه، خیار و فلفل سبز و قرمز یافت میشود.

مصرف چه موادی برای جوش خوردن شکستگی استخوان مضر است؟

• موادی مثل شکر، نمک، الکل، کافئین و گوشت قرمز، روغن جامد، شیر پرچرب، میتواند موجب ضعیف شدن استخوان و کند شدن روند ترمیم شکستگی استخوان شوند. کافئین موجب افزایش دفع کلسیم از ادرار میشود.
• شکر موجب ایمبالانس فسفر و کلسیم میشود.
• گوشت قرمز به علت فسفر بالا موجب برداشت کلسیم از استخوان میشود.
• نوشابه های گازدار به علت کربنات و فسفر موجب برداشت کلسیم از استخوان میشوند. بعضی انواع نوشابه های گازدار کافئین هم دارند که تاثیر مخرب آن را بر استخوان بیشتر میکند.
• شکلات حاوی مقادیر زیادی کافئین و شکر است که هر دو این مواد برای استخوان مضرند.
• روغن های جامد و شیر پرچرب هر دو حاوی چربی های اشباع شده حیوانی هستن و هردو آنها برای استخوان مضرند.
• دارو های ضد درد : سلول هایی که در بافت های آسیب دیده هستند موادی به نام پروستاگلاندین از خود آزاد میکنند. این مواد ایجاد درد میکنند و داروهای ضد درد ضد التهابی مانند آسپرین، بروفن، دیکلوفناک، سلکوکسیب و … موجب مهار این مواد میشوند. از طرف دیگر پروستاگلاندین ها در ترمیم بافت های آسیب دیده هم مهم هستند. پس مصرف داروهای ضد درد میتواند بهبود بافتها و جوش خوردن شکستگی استخوان ها را به تاخیر بیندازد. البته مصرف استامینوفن این تاثیرات را نداشته و موجب بروز مشکلی در جوش خوردن شکستگی نمیشود.
• سیگار : سیگار کشیدن را قطع کنید. بطور قطع کسانی که سیگار میکشند شکستکی شان دیرتر جوش میخورد و احتمال جوش نخوردن استخوان آنها بیشتر است. سیگار موجب کاهش جریان خون بافتی میشود و استخوان ها برای جوش خوردن نیاز به این جریان خون دارند.

آموزش های خود مراقبتی اختصاصی

• علایم حیاتی را کنترل کنید وبه شوک توجه نمایید.

• به خصوصیات و درناژ توجه کنید.

• اگر بیمار دچار شوک یا خونریزی زیاد شد به جراح اطلاع دهید.

• به مقدارhbو hctتوجه کنید وکاهش آن را گزارش نمایید.

• عوارض تنفسی، تعدادتنفس، طول مدت، صداهای تنفسی، خلط و درجه حرارت را کنترل کنید.

• اندام مبتلا را از نظر رنگ و درجه حرارت بررسی نمایید.

• انگشتان پا را از لحاظ پرشدگی مویرگی بررسی نمایید.

• اندام مبتلا را بالا نگه دارید.

• دردعمیق و ضرباندارو غیر قابل کنترل را بررسی نمایید

• دردتوام با فلکسیون پا را بررسی نملیید.

• حس ها و وجود کرختی را بررسی نمایید.

• توانایی حرکت دادن پاها وانگشتان پارا بررسی نمایید.

• نبض های هردو پا را کنترل کنید.

• اگر اختلالی در وضعیت عصبی_عروقی پدید آمد به جراح پزشک اطلاع دهید.

• جهت جلوگیری ازترمبوز وریدهای عمقی از جورابهای الاستیک استفاده کنند.

• مددجو۲بار در روز به مدت۲۰ دقیقه جورابها را خارج و مراقبتهای پوستی را اجرا نماید.

• جهت جلوگیری از زخم فشاری وضعیت پوست رادر نقاط فشاری کنترل کنید.(پاشنه،خاجی،شانه)

• نوع و موضع درد بیمار رابررسی کنیم.

• اندام مبتلا را به ارامی دست بزنید. با دست یا بالش پا را حمایت کنید.

• مسکن های تجویز شده را اجرا نمایید.

• بیمار را به اجرای معیار های تسکین درد قبل از شدت یافتن درد تشویق کنید.

• واکنش بیمار را به دارو ها و سایر تکنیک های کاهش درد ارزیابی کنید.

• تغییر وضعیت و نحوه انتقال را به بیمار اموزش داده و او را کمک کنید.

• انجام ورزشهای ایزومتریک عضله چهار سر و عضلات سرینی رامورد نظارت و اموزش قرار دهید.

• در مشاوره با فیزیوتراپ راه رفتن صحیح و پیش رونده را در محدوده ی تحمل وزن تجویز شده اموزش دهید و بر اجرای ان نظارت نمایید .

• اجرای ر‍‍ژیم ورزشی و تمرینات را مورد تشویق و حمایت قرار دهید.

• بیمار را به استفاده از وسایل کمک حرکتی تشویق نمایید./